Olifantenweek donderdag

Vandaag gaan er een aantal mensen al eerder weg. Het zijn de zeurende meisjes dus niemand vind het heel erg. Het enige jammere is dat mijn kamergenoot ook weggaat, die was wel heel erg aardig. We gaan vandaag voor de laatste keer naar de olifanten. Dat is opzich wel jammer maar ik vind het eigenlijk ook wel prima, je doet er niet heel erg veel en na vier keer heb je het ook wel gezien. We gaan wel weer met de olifanten zwemmen, dat is wel echt heel erg leuk. Het is ook heel erg grappig om naar de Franse jongens te kijken terwijl ze zich uitsloven met opdrukken enzo terwijl ze echt heel brak zijn. 's Middags staat er een hike op het programma. We lopen een echt heeeel erg steile helling op om naar de top van een van de hoogste bergen van Thailand te komen. De omstandigheden zijn best waardeloos, als we beginnen te lopen begint het keihard te regenen en wordt ik voor de zoveelste keer drijfnat. Ik vind het lopen ondanks dat heel leuk, alleen hou ik het met m'n waardeloze conditie niet de hele weg vol. Ik stop eerder en ga in m'n eigen tempo terug. Het uitzicht is wel echt schitterend. Later ben ik wel blij dat ik eerder terug ben gegaan, want zoals ik al zei de helling was echt heel steil en er lagen een heleboel losliggende steentjes. Nu kon ik in een heel langzaam slakkentempo de berg af en hield ik mooi niemand op. Na het lopen gaan we kamperen. In de stromende regen onder een lek zeil met drijfnatte kleren en een behoorlijk harde wind is niet echt ideaal. Ik vraag me eigenlijk af waarom we dit aan het doen zijn. Na wat gegeten te hebben willen de Fransen eigenlijk wel heel graag terug naar het huis, dus ga ik graag mee. Uiteindelijk blijven er van de 18 maar 6 om te kamperen, de rest heeft het veel te koud. Na de tegen en kou is zelfs de vieze badkamer vol insecten echt geweldig. Ik ga nu zo lekker slapen in een droog tweepersoonsbed, dat klinkt erg fijn.